Z filozoficznego punktu widzenia

Słowo „etos” w tłumaczeniu greckim „zwyczaj” czy „uosobienie”, w rozumieniu definicji oznacza składową kilku wzorów kulturowych określonych, jako idealne, wzorowe w odniesieniu do danej kultury lub grupy społecznej. Objęte etosem wzorce, stanowią normy i wartości a także całokształt stosunków międzyludzkich i relacji pomiędzy członkami określonej zbiorowości społeczeństwa. Wyrażane są zatem, jako jedna wspólna całość dla określonej zbiorowości, wyznającej te same przekonania i cechy. Obrazem i wynikiem istnienia etosu w określonym i m.in. połączonym kulturowo społeczeństwie, jest miara wartości godnościowych względem większości jego członków oraz przyjętych przez nich zasad i poważanych reguł. Tak więc, etos w danym społeczeństwie służy do regulacji zachowań i norm, odbiegających od przyjętych zwyczajów i paradygmatów, powszechnie uznanych przez większość.Przenosząc istotę pojęcia etosu na społeczeństwo gospodarcze (pracotwórcze), mamy na myśli zbiór pewnych cech, niepisanych zasad i reguł kulturowych, charakterystycznych dla określonej grupy społecznej.

Niezwykle ważne w XXI wieku jest poczucie własnej wartości czyli sposób, w jaki postrzegamy samych siebie. Z tego też powodu wypadałoby tę cechę intensywnie rozwijać w sobie. W tym celu wystarczy po prostu o siebie dbać i się szanować. Poczucie własnej wartości jest jednym z podstawowych aspektów wpływających na jakość naszego życia. Osobowość człowieka jest bardzo złożona. Każdy z nas posiada charakterystyczne cechy psychiczne, które wpływają na to, jakim jest człowiekiem i jak potrafi radzić sobie w życiu. Niektóre osoby radzą sobie doskonale w trudnych sytuacjach i wciąż idą do przodu, pozostawiając za sobą przeciwności. Można również wymienić grupę osób, których styl radzenia sobie z przeszkodami może być mniej efektywny. Wpływa na to wiele czynników zarówno społecznych, jak i wrodzonych. Jednak taki styl radzenia sobie z trudnościami może być przyczyną powstawania poważnych zaburzeń psychicznych (np. depresji). Cechą, która może sprzyjać rozwojowi zaburzeń psychicznych jest zaniżone poczucie własnej wartości oraz brak pewności siebie.

       Uwarunkowanie poczucia własnej wartości od zewnętrznych czynników może prowadzić do zahamowania, wycofania oraz zaniechania. Zaniżone poczucie własnej wartości prowadzi do negatywnych ocen zarówno siebie, jak i rzeczywistości. Kształtuje postrzeganie świata oraz schematu relacji z innymi osobami. Problemy z przeszłości oraz narastające poczucie niższości oraz negatywne oceny stają się przyczyną zamykania się w sobie oraz przeżywania wielu trudności. Niska samoocena może prowadzić do izolowania się z życia społecznego. U osób z zaburzonym systemem własnej wartości może występować tzw. samoutrudnianie. Jest to mechanizm obronny psychiki, który ma na celu utrzymywaniu pozytywnej oceny siebie. Powoduje on jednak poprawę stanu psychicznego na krótki czas. Stosowanie tego mechanizmu obronnego (najczęściej nieświadomie), może być przyczyną zaniechania wielu czynności i planów ze względu na bezpodstawne przeczucie niepowodzenia.

Gdy ktoś prosi nas o ocenę ,przychodzi nam to bardzo łatwo. Dzięki temu, że patrzymy z boku, możemy łatwiej zaopiniować coś i dać jakieś konkretne rady. Kiedy musimy poddać ocenę samych siebie czy to co zrobiliśmy nie przychodzi nam to łatwo. Dzieje się tak ponieważ realne spojrzenie na samego siebie jest niezwykle trudne ponieważ jesteśmy uwięzieni w ogólnie przyjętym etosie, będącym nośnikiem wartości, idei, wpływających na procesy społeczne.

Projekt,, Mniejszy stres większa szansa na zatrudnienie”- Jak zwiększyć swoje poczucie wartości i nabrać pewności siebie. Został przez nas stworzony ze względu na naszą chęć pokazania jak wielki wpływ na zachowanie, wygląd i samoocenę w określonych sytuacjach wywiera ogólnie przyjęty etos społeczny. Na podstawie badań staraliśmy się udowodnić jak odgórnie przyjęte normy wpływają na nasze postrzeganie samego siebie.